“Je kunt je leven niet ontlopen, wel kun je leren om er beter mee om te gaan.” (uitspraak van mijn yoga-lerares)
Door het overlijden van meerdere dierbaren in korte tijd, zwalkte ik over mijn levenspad. Ik kwam uit bij mijn diepere emoties en wist niet goed wat ze me wilden vertellen. Mijn lichaam raakte in een kramp en alles deed pijn. Op dat kruispunt heb ik langere tijd stil gestaan, om te leren luisteren naar mijn hart. Om (opnieuw) mijn passie te bereiken en een nieuwe weg in te slaan. Na ruim 20 jaar werken bij de overheid, heb ik mijn baan opgezegd. Ik werkte als projectleider, voor ontwikkelingstrajecten van het landelijke gebied. Hierdoor mocht ik ook een bijdrage leveren aan natuurontwikkeling. Dat sloot aan bij mijn opleiding in Wageningen en mijn overtuiging om de aarde te verbeteren. Daarbij vond ik het vooral fijn om collega’s te mogen coachen, als verbinder van mensen. Toch knaagde er iets, maar ik wist niet wat.
“Het is hoe het was, het gaat hoe het komt.” (ingspire.nl)
Mijn automatische piloot haperde door het rouwen en ik werd me bewust van mijn verkrampte manier van denken en doen. Dat het werken me uiteindelijk toch teveel energie kostte, ondanks of juist dankzij mijn overtuiging. Ik ben door een coaching-traject, mind-fulness, yoga weer in de ontspanning geraakt. Een last die aanvoelde als wel 1.000 kilo heb ik van me af geschud.
Sinds ik me verdiep in coachen, rouw- en verlies, trauma, NEI en systemisch werken, bloeide ik meer en meer op. Ook door de keuze om voor mezelf te gaan starten. Als zzp-er werken, wat ik zo bewonder aan anderen, en dacht niet zelf te kunnen. In 2018 heb ik deze sprong gemaakt; sindsdien ervaar is steeds meer vrijheid en plezier in mijn leven.
“Wat voor een rups het einde van de wereld is,
is voor een vlinder het begin.” (Lao-Tse)
Dat ik een switch maakte naar welzijn was voor mezelf een verrassing. Al had ik ondertussen veel kennis en levenservaring opgedaan om ook over een natuurlijke levenswijze te kunnen coachen. Dit onderwerp heeft namelijk altijd mijn interesse al gehad, vanaf kinds af aan. Vandaar ook keuze voor een opleiding aan de landbouwuniversiteit in Wageningen. Dat ook onze (moes)tuin steeds groter is geworden, getuigd van een natuurlijke liefde voor natuur. Met als gevolg, een royale eigen oogst uit onze groentetuin en veel bloemen en kruiden.
Daarnaast struinde ik internet vaak af, want alles blijft in ontwikkeling. Ook als boekenwurm zocht ik verder om mijn lichaam optimaler te kunnen laten presteren. Zo ging mijn zoektocht verder naar alternatieve geneeswijzen zoals behandelingen bij energetische therapeuten, ostheopaat, mesoloog, traditionele chinese geneeswijze en homepaten. De laatste jaren is mijn aandacht uitgegaan naar trauma, systemisch kijken en werken. Waar komen patronen vandaan en welke rol spelen emoties in ons leven? Hoe werken (onbewuste en/of traumatische) ervaringen door in ons handelen? De verbindingen tussen mind en body werden me steeds duidelijker. Al deze informatie, en oefeningen hebben bijgedragen aan een soepeler lichaam; specifiek mijn onderrug. Door een vergroeiing aan mijn wervelkolom, scoliose, was wandelen voor mij essentieel. Daarnaast was me aangeleerd dat ik altijd moest leren leven met beperkingen. Wat een bevrijding, zonder die overtuiging, en pijn.
Ik hoop met dit verhaal anderen te inspireren dat niets vanzelfsprekend hoeft te zijn. Het vraagt naast moed, ook tijd, om dit te gaan aankijken. Gun jij jezelf die weg? Om te luisteren naar je gevoel? En vooral, zou je er iets aan willen veranderen?!
“Er is geen weg naar geluk, geluk is de weg.” (Boeddha)
Die dynamiek gun ik eenieder om te ervaren en wellicht geeft dit jou moed om ook (weer beter) naar jezelf te leren luisteren. Meer natuurlijk leven vraagt om een verandering aan te willen EN durven gaan!
Niet jij kiest de weg, de weg kiest jou (Hans Stolp)
Vele wegen kent het leven, maar van al die wegen
is er één die jij te gaan hebt.
Die éne is voor jou. Die ene slechts.
En of je wilt of niet, die weg heb jij te gaan.
De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.
De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.
Met onwil om de kuilen en de stenen,
met verzet omdat de zon een weg
die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.
Of met de wil om aan het einde van die weg
milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.
De weg koos jou, kies jij ook hem?